27/3/13

Τα λαχανικά του αγροκτήματος αναπτύσσονται


Σταθερή ανάπτυξη για τα λαχανικά που έχουν σπαρθεί στο αγρόκτημα της Τ.Ο. Εύβοιας-Βοιωτίας. Με τη συνεχή επιτήρηση και φροντίδα των συναγωνιστών της ομάδας Για τη Γη του Λαού μου, οι ντόπιοι σπόροι που φυτεύτηκαν κατά την φθινοπωρινή περίοδο έχουν μεγαλώσει αρκετά, αρχίζουν και ανθίζουν για να περάσουν και στην τελική φάση και να ολοκληρώσουν το σκοπό τους, δίνοντας τους δικούς τους σπόρους, κάνοντας την ουσιαστική αρχή της ζωντανής τράπεζας ντόπιων σπόρων μας. 


*Κουκιά (κύαμος ο κοινός): Ποώδες ετήσιο φυτό της οικογένειας των κυαμοειδών. Καλλιεργείται σε ψυχρές και εύκρατες περιοχές και ευδοκιμεί σε όλα τα χώματα που έχουν καλή στράγγιση. Τα κουκιά, εκτός από τροφή για τον άνθρωπο, χρησιμοποιούνται και για ζωοτροφή, καθώς και για λίπανση των εδαφών αφού είναι πλούσια σε άζωτο (χλωρή λίπανση). Το κουκί, ετυμολογικά προέρχεται από το αρχαίον "κοκκίον", υποκοριστικό του "κόκκος". Στην αρχαιότητα τα κουκιά τα ονόμαζαν κυάμους, εκ του "κύω", "φουσκώνω", λόγω του "φουσκώματος" που προκαλούσε η κατανάλωσή τους. Εξ ου και η "κυάμωση", η επικίνδυνη ασθένεια που προκαλείται από κατανάλωση κυρίως χλωρών κουκιών, ιδιαίτερα σε άτομα που τους λείπει ένα συγκεκριμένο ένζυμο. Όσο για την έκφραση "Μετρημένα κουκιά" , προέρχεται από το γεγονός ότι στην αρχαία Ελλάδα οι κύαμοι χρησιμοποιούνταν ως κλήροι. "Ο τω κυάμω λαχών", είναι ο εκλεγείς δια κλήρου.


*Σπανάκι: Μονοετές η διετές φυτό καλλιεργείται για τα παχιά τριγωνικά φύλλα του. Πλούσιο σε σίδηρο βιταμίνη A,C,E,K, άλατα ιωδίου και σαπωνίνες, είναι πολύ καλό για τη λειτουργία του εντέρου και κατά της αναιμίας. Η καλλιέργεια του σπανακιού εξαπλώθηκε μετά το 1920 περίπου όταν έγινε γνωστή η θρεπτική αξία των φύλλων του.


*Το μαρούλι είναι ετήσιο λαχανικό που ωριμάζει σε κάποιες εβδομάδες και στη συνέχεια συνεχίζει για να γίνει λουλούδι και να μας δώσει τους σπόρους του.Το μαρούλι είναι εύκολο να καλλιεργηθεί αλλά χρειάζεται συνθήκες που θα του επιτρέπουν να αναπτυχθεί γρήγορα και τα φύλλα του να πάρουν την σωστή γεύση. Το μαρούλι υπήρχε στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων και μάλιστα οι αρχαίοι φιλόσοφοι Ηρόδοτος, Θεόφραστος και Διοσκουρίδης το αναφέρουν με το όνομα θρίδαξ και θριδαξίνη. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το μαρούλι έχει καταπραϋντικές και υπνωτικές ιδιότητες. Για το λόγο αυτό, στο τέλος του γεύματός τους κατανάλωναν φύλλα μαρουλιού. Εκτιμούσαν τα ωμά φύλλα του ως ορεκτικό - οι άντρες, πάντως, το κατανάλωναν πάντοτε με μέτρο καθώς υποστήριζαν, ότι το μαρούλι περιορίζει την ερωτική επιθυμία. Οι μαθητές του Αριστοτέλη το έτρωγαν σε περιόδους "διαλογισμού" για να καταστέλλουν την ερωτική τους επιθυμία.


*Το λάχανο είναι φυτό διετές και ποώδες, αναπτύσσεται κανονικά σε θερμοκρασίες 15-18 βαθμούς ενώ το φυτό αντέχει έως και τους -10. Είναι λαχανικό πλούσιο σε βιταμίνη C και ανόργανα στοιχεία άκρως απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται κυρίως οι άσπρες ποικιλίες. Λάχανα οι αρχαίοι έλεγαν γενικά όλα τα λαχανικά και τα χορταρικά. Όμως ένα από αυτά, η αρχαία κράμβη, οικειοποιήθηκε κάποτε το όνομα «λάχανο» και το κράτησε αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό της, ίσως γιατί από την αρχαιότητα έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στο τραπέζι των Ελλήνων. Ήταν φυτό ιερό για τους Ίωνες, που ορκίζονταν - «μα τας κράμβας!» - στ' όνομα του, όπως μας πληροφορεί ο Αθηναίος στους «Δειπνοσοφιστές». Υπήρχε επίσης η πεποίθηση ότι το λάχανο είχε μαντικές ιδιότητες και αποτελούσε αντίδοτο στις κατάρες.


*Το παντζάρι αποτελεί ακόμη ένα φάρμακο της φύσης, που βοηθά εναντίων πολλών παθήσεων και είναι ευεργετικό για την υγεία μας. Είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, νιτρικά άλατα, σίδηρο, κάλλιο, βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά. Ως εκ τούτου τα παντζάρια μπορούν να θωρακίσουν τον οργανισμό απέναντι σε αρκετές ασθένειες. Είναι μονοετές ή το πολύ διετές φυτό και η εξημέρωσή του έλαβε χώρα την 2η χιλιετία πΧ στην περιοχή της Μεσογείου. Στην αρχαιότητα οι βολβοί του άγριου παντζαριού χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο σε περιπτώσεις πονοκεφάλων και οδοντόπονων. Ο Γαληνός και ο Διόσκουρος πίστευαν ότι είχε μια ισχυρή αιμοποιητική δύναμη, κάτι που και σήμερα έχει αποδειχθεί.

*Η ρόκα είναι ένα λαχανικό γρήγορο σε βλάστηση και συχνά ξεφυτρώνει σε μια με δύο μέρες εάν ο καιρός είναι ήπιος. Θα αναπτυχθεί καλά σε σχετικά γόνιμο έδαφος, ενώ μπορεί να καλλιεργηθεί ανάλογα την περιοχή ή όλο το χρόνο ή σε πρώιμο χειμώνα. Φύεται ως αυτοφυής ή ως καλλιεργούμενη σε αρκετές περιοχές της Μεσογείου. Είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα με το όνομα «εύζωμον». Οι σπόροι της χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενός ελαίου που χρησιμοποιείται πολύ στη φαρμακοποιία. Αποτελεί επίσης μια καλή πηγή ασβεστίου, μαγνησίου, καλίου, βιταμινών του συμπλέγματος Β, αλλά και βιταμίνης Α και C.